حاصلم زبن مزرع بی بر نمی دانم چه شد

خاک بودم خون شدم دیگر نمی دانم چه شد

ناله بالی می زند دیگر مپرس از حال دل

رشته در خون می تپدگوهر نمی دانم چه شد

ساخنم با غم دماغ ساغر عیشم نماند

در بهشت آتش زدم کوثر نمی دانم چه شد

محرم عجز آشناییهای حیرت نیستیم

اینقدر دانم که سعی پر نمی دانم چه شد

بیش ازبن در خلوت تحقیق وصلم بار نیست

جستجوها خاک شد دیگر نمی دانم چه شد

مشت خونی کز تپیدن صد جهان امید داشت

تا درت دل بود آنسوتر نمی دانم چه شد

سیر حسنی دآشتم در حیوت آباد خفال

تا شکست آیینه ام دلر نمی دانم چه شد

دی من و صوفی به درس معرفت پرداختیم

او رقم کم کرد و من دفتر نمی دانم چه شد

بیدماغ طاقت از سودای هستی فارغ است

تا چو اشک از پا فتادم سر نمی دانم چه شد

بیدل اکنون با خودم غیراز ندامت هیج نعست

آنچه بی خود داشتم در بر نمی دانم چه شد